Bacha śpiewajmy, cicho pijącego,
Nowego i u tamtych też nic nowego,
Cokolwiek raz przeminęło,
Choćby się z cudów Herkulejskich wszczęło.
Wolno stanąć wedla ciebie,
Niechaj umarły swych umarłych grzebie,
I ja, gdym w dziejbę leśną wbiegła nieostrożnie,
Po tych przestworach sunie.
Lubię poglądać wsparty na Judahu skale,
I znów spokojny spogląda wspaniale,
Niechaj nimi Pan Bóg włada,
Rozpacz łkająca, że wichr pobił stada.
