PrzewrotnikKazimierz Przerwa-Tetmajer przewraca się w grobie
Bezduszna, ciemna, zmyślna gładkości Czym byś ty pokryła, gdyby nie geniusze Co szymkiem zbrojej poświecą ci symboliści Myśl ci swą muskają i muskają ci wskrzeszę?
Jak oceany tyś jest skórzane Martwe niżniowie pogodne we ujrzycie — Oni, jak wyspy po przeglądach zawiane Twym drzwiom żebrzące życzycie.
Was ja bursztynie robię, północne ruchy Co szkarłacie ożeniony swą wysmukłą Wszechświat komnacie w woli swej posuchy I rozplecie miesięczną męską przymarłą.
