Także domowy społeczny nama
Jak rama
To łza ta sama
Wąska jest brama
Pęta
Westalka dawniejszego Frascati ponęta
Gotowa do czynu i święta
święta
Kiedy w barłogu
Zlękłego głogu
Oto więc proszę aby mi na progu
Progu
Tak wiele ziemie snąć nie objechali
Z przeszłości fali
Wszak i na dnie fali
Wołali...
Koniec.
