Rymacz ,,Przystoi''

Wie co myśli świadom o co stoi!
Za twe nie stoi
Tęskno mi ówdzie gdzie któż o mnie stoi
Tam dobra myśl nigdy nie postoi
Pierwszyzną

Szumi nade mną
Odmęty płomienne na skorupę ziemną
I Dyjanną
że o mnie trzeba rozmawiać nie ze mną
jest przykuty wszelki płód

Żre go głód
Chłód
Chłód...
Ciszy chłód
I gaje

Te góry lasy i gaje!
Ciche ruczaje
Blask słoneczny padł na gaje
Obyczaje
Aniołami zaśpiewajmy

Z pastuszkami dziś się radujmy
Talerze na talery skujmy
Wyśpiewujmy
Chwałę Bogu dajmy

Koniec.

O utworze

Autor: Rymacz (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: