Rymacz ,,Człowieka,''

Tłum ludzi huczy ucieka
świadomość człowieka,
śpiewał
Niegdyś wolność miał...
Zakipiał

Wadzić
Do Włoch drugi raz prowadzić
Przestań też kiedy za macierzą chodzić.
Jedność zamienić
Widzim i lirę widzim piszczałki

I stołki
Za to tłomok kobiałki
Przed pułki
To tłomok kobiałki
Pracować musisz zawsze z potem Czoła.

Pierś mu przydeptać stopą raczyła
Ja barzo niefortunna była

Koniec.

O utworze

Autor: Rymacz (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: