Wierszokleta ***

I tak szczęśliwego biegu
Chłopięcych jeszcze mniejsza
Tym gniaździe ojczystym brzegu
Nic fraszka stateczniejsza

Nadzieja mi pić przezdzięki
Ach gdzie bywać na ścianę
Tak smutnie ale ich wdzięki
Tak jakbym ku niej stanę

Kogo spadną liście kruszę
Stoły nie mniej wstydamy
Głową moich stóp przymuszę
Złota lecz gdy konamy

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: