Centonista Centon cf1ee0ab4a8f

Maszty sterczały dziwne rzekł
wyznaję czego kość
już bez pamięci albo śnieg
obfity dla mnie dość.

Burzył się w sercu tego deux.
Starszyznę ale wręcz,
chcieliby żeby comme eux.
Ażebyś Boga dręcz.

Chcieliby coś Zagłoba acz.
Nie miałem drzewa łuszcz,
nic ci się za to dziecko płacz
waćpanna takich puszcz.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: