Centonista Centon bf0009f0e862

Przeklęte było iść powinni zawsze kłopot
nie lada ten co wniść. Podałem palec popod,
zwracała na to Pferd. Szukając czego krzyczysz,
i jeszcze dużo stert, wszystkimi kto nie życzysz.

Niezmiernie nawet z rąk książęcych jakby szczeble
zaczęły jakby z łąk. Nadludzki aby meble
pokrywał jan i Franc. Tragiczne prawie ustach,
powiewem miały glanc, spojrzyjcie nocą w chrustach.

Rozsiekać ale Nel natomiast stary żagiel
przed nimi nowe chmiel. Kasztelu a grotżagiel,
sodoma miała też odmówił tym zwycięstwem
Anglików ludzi chcesz odpowie próżno męstwem.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: