Wierszokleta ***

Karty czytając przewieje
Tę stronę swych zadatki
Tchnień w noc w kieliszku sciepleje
Tak twe miękkie piernatki

Obraz ściemniały i płowiał
Skry się przyglądać w tropy
Spożywam chleba różowiał
Się rozbić szklanne stropy

Postąpisz z górnych przezroczy
Wy macie nie budź rzeszy
I Wacława nie wybaczy
Pospieszyć nas pocieszy

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: