Rymacz ,,I radują się oczy że nad ust szkarłatem''

Swym talentem
sublimatem
Czarnym się fortem
Mnie też na tym mało
Płytko wiosło

Żałobne drzewo wyrosło
Głupie czyni
Wszelką sprawę czyni?
W pustyni
Kaźń czyni

Jak ze skrzyni
I nad dziecka jasną głową...
Zaprawą?
Koronne poczciwą
Gromie.

Tym sianie Królu nieba ziemie
Kula te mury przepali przełomie.
Gdzież ta siła drzemie
Co w własnej się spętała dumie

Koniec.

O utworze

Autor: Rymacz (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: