Centonista Centon d19986028fad

Bliskiego już lecz drżeć zaczęła wreszcie ludzi
podobnych również mieć swojego dobra budzi
interes taki blask chwilami wreszcie szczerym
zawołał zaraz wrzask Tatarów pan Seweryn.

Jednego ale Piotr do siebie jako husarz.
Pozwalał taki łotr, w pobliżu mieszka ślusarz.
Joasi jako sierp błyszczący teraz rzekę
że gdyby jaki herb mówili tam opiekę.

A jeśli będzie wiersz ostatni jest profesor.
Przestrzeni sznur i dzierż, przypadkiem rzekł Asesor
z Rejentem razem w moc. Chodziła wieść o zajściu,
pozornym stanie noc ze wszystkich o tym najściu.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: