Wierszokleta ***

Moc ta woda co ty rozbić te cudze
Się echo hymnów pierwotnych brzemienny
Czas ucieka a strasznie na wysłudze
I lambro nie moja gdzie rozpacz plenny

I bomby grające przed matką boską
Nie wierzy niech pobuja mało dbały
Zorzę by trudnej tuż poza wioską
Go tam jedź po kątach wśród drzew szeptały

Ten już dosiadła koni bez szemrania
Oko tak o głąb chcenia mieć społeczne
Lwów i sił tyś prawa ludów zbratania
Drgnął przed początkiem nim szczęście stateczne

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: