Wierszokleta ***

Czemu mnie niosą słowa nawleka
I wołam boże tę walkę śmiertelną
Praw i wrócił w harfie tej twarzy z człeka
Już trąb twój wyzwany do rzutu celną

Marzeń zamgloną krainę udała
Źle serce spojrzał wzrokiem metę mierzy
Przymknął trzy lata któreś szepcząc rwała
Zaś wszytko bydło Proteowe jeży

Pył się wlekły szum dolatuje granie
Kot do gniazda damy kto zacnym rodził
Emanacją najbardziej gorzkim winie
A niby gwiazd obronę miesiąc wschodził

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: