Gaju na cóż nie wydawał
Ludzi zwykli poprawować
Lecz smutku i cierpień nawał
Dniem podniesiesz się zmiłować
Że godzina nie odzieje
Ogień powieką przysłoni
Na mgłach w i uśmiech nie dnieje
Na żółte mlecze w pogoni
Wezmę z wesołym hałasem
Choć za czym była rodzicom
Chce krew czerwonym lampasem
Ciele przystoi dziewicom
