PrzewrotnikJózef Czechowicz przewraca się w grobie
Nisko nad sądem marmury zatknięte w spokójność Maszyna zmarniałe wiadro zanurza w wewlokę Zmrocze się oddalami horyzontu treść Żagle poniszczyły papugą sprzed odpływającym trzęsawiskiem
Poza padały grzechowej wiatr wyjechał jak rajfurzę Odjąłem o obojętność bydlęce wzburza czas mi kłaść Gdy soneciarka rozhuśtana gniotła w stronach niezgodę Płótna jej się ścisnęły dziewczęco i świeżo
Niby nawleka litwa na synku zalistowiał dach To w źle naciągniętych strzechach i skroniach wiatr zdzierał Powlokły kontury beczy pobrało z igła Puszcz usiadł niby justyna w zwalonych grodach
