Wierszokleta ***

Spuść sie tańcować a ściana odkrywa
I stanęli globy jest wniesiony
Wiem kto zasiadł w dobry lecz mgła przepływa
Cóżkolwiek mówię tobie poświęcony

Bez zmęczenia poeta trzy rureczki
Chmurna jednak dosyć dawnemu uszy
Budda skinął czołem spójrz my cużeczki
Jak grzmot wybiegł szmer w nadwodnej komyszy

Sen tak rybak milczał sieć snu wiecznego
Uznać na skaliste ściany napełni
To minie wnet sprawę wszego dobrego
Żeś się wykojarza i całej pełni

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: