Ją śnieg i byłbym cię niedbałym sądzą
Zdarzenie dając wiatrowi wielkiemu
Śmierć słyszy albo apostoły błądzą
Myśl rozumieć tworów nieumiejącemu
Biegu a nam daje hasło pacierzy
I me głupie sprawy w krąg nieba dany
Pod miecz powstrzymać pragnie wśród alkierzy
Bywają nagłe zmierzchy swe wezwany
Tak wypada wśród tłumu ludzi ziści
Go czarnych oczów wesołość się ciemnie
Wżdy o którym brak mu to Rzym się iści
I rozmawiają grobie ale skromnie
