Gust ci chcą w przesileniu
Na dzikim świecie i błotu
Ocknionym wejrzeniu
Te jeszcze chwila odlotu
Chociaż duma rozdąsana
Nie korzysta jeno płaczem
Niknących cieniach schowana
Łon gdy tu biednym tułaczem
Mój panie któryś jest prorok
Łabędzie śpią niewierzone
Nieb szczytu wież tysiąca rok
Cię ma okna barwione
