Centonista Centon 926b97d6bbd6

Mego starego miodu plastr
obmyśli sobie lud
rosły powoli w usta piastr
turecki mocny głód.

Inne mu już wiedziałem Iz.
Wiosenna była och
z tą porąbaną głową gryzł
bez przerwy wszakże proch.

Piszę niczego panie Klejn
a potem jego wpływ
świata od tyłu albo zdejm.
Sprzedaży ale dziw.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: