Wierszokleta ***

Pusta w przyszły czas łakomie
Wyże teraz z obuszkiem
Śpi mnie ogromne po gromie
Szła z mosiężnym łańcuszkiem

Miesiąc zeszedł psy to czuje
Łzy a rąb i pobite
Czyjże to znamionuje
Do sprawy znamienite

Bo ta melodia ta pręga
Twe karty a bił czołem
Wlały do pługa zaprzęga
Przez piekieł jednym stołem

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: