Rymacz ,,W popiół dawno mie spaliły''

Nim rozgorzały!
I łóżka płakały
Luba Choć duma przyznać się zabrania
z spokojem Przeznaczenia
Milsze powtarzać nazwania

Uśpienia
Piękności znasz zmarszczki zwiędnienia
Dech ów porusza co był w onej porze.
Jak morze
Widzę je wraz z mieczami aniołów w lazurze

Nie wiem gdzie po borze
Utkwił po rękojeść głos
Głos
Módlmy się o to w głos!

Koniec.

O utworze

Autor: Rymacz (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: