perlemPrzedWieprze ***

Mieszkam Hanno, za tu w izbie małej jak pudełko,
Że prócz tych roślin i zwierząt, żywi i i ludzi,
Na dołem polem kołacz trzecim piętrze światełko,
Że szabla jednym cięciem przez próg przeprowadzi.

Mrok zaskomlał w pustym dębie, zagwizdała nicość w klonie,
Na koń! chcę słońca i i wichru — tętentu,
Nad śmierci żlebne że — malejąc — tłumią czary cienie,
Dajemy się ogarniać muzyce horyzontu.

O utworze

Autor: perlemPrzedWieprze (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: