Centonista Centon 665a54f3f6bb

Prawdziwą jako Sęp, krzyczeli tak mileńko.
Tamtemu niby kłęb, podoba idź serdeńko
bo cię na drogę by dla ciebie coraz słabsze
służyło dziś i ty naprawdę nikt nie zaprze.

Widziała kiedy Piotr widziałem moje niszczysz.
Zaczęła tobie kmotr, śpiewała cudnie błyszczysz.
Rozkosznie kiedy wszedł wesoło ale z gębą.
Gościńcu życia zszedł, pustyni rusza gembą.

Melodia jakby płacz nie tylko był wielbłądem.
Musiały ale bacz na wszystko blasku sądem.
Szkarłatem jakby imć, oczyścił sobie zbrzydził.
Szwedami szczerze czymć, ponuro czasem szydził.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: