Centonista Centon e9e41d491c70

Wszelakie długi miecz z płomieni dusza wojny
poprzestał tylko rzecz a ludzie tak dostojny
rycerzu jest że Giaur. Wskazując tym rozdrganym,
czerwona płynie laur męczeński dzień w różanym.

Naszego domu prócz mieszkania albo Giotto.
Czerniały drzewa ócz, zdziwienie moje Motto.
Mieszczanki raz że mnie jednego ja z gałęzią.
Zdumiona jego wie że jesteś głową więzią.

Plebana który pars, niesmaczne nie mógł inom.
Żałobny jakby zmarzł, nie wiecie tu Murzynom.
Pisała pani Lyons robiła więcej nie wiem.
Carolus stoi Johns, wykrzyknął prawie pewien.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: