perlemPrzedWieprze ***

Litwo! piały mi wdzięczniéj twe szumiące lasy,
Jak w moją Jest–li kres po wszystkie czasy.

Raczej niech w jego piersiach burz kończy się droga,
Ludzie w nim mieli druha, w myślach świat miał wroga.

Miejże się tedy dobrze! — A jako bez piwa,
Zbiegli się Turcy Rozpacz straszliwa.

O utworze

Autor: perlemPrzedWieprze (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: