Rymacz
,,Umiera już''
Ale jestem już
Spocząć już
Stanie już
że moich ócz teleskop wyciągnięty
Zaklęty
Ze mnie jest poczęty?
Się sam święty
Lekki i przez szelest święty...
Szalejącą twardziel wbiję gwóźdź niebieski
Wbiję gwóźdź niebieski
A Towiański
Nieba opada pył niebieski
śmieją
Tym co się kochają i swą miłość kryją
Biesiadach śpiewają
Sobie gniazda omyślają
Libraryją
Kwitłyby tak pięknie drzewa
Miodem pierś starą zagrzewa...
Genewa
Drzewa
I krzyże wznosi wyciosane z drzewa
Szeregiem
Malarskich nic sie nie rozumiem...
Brzegu spoić z tęczą kolorów i zgiełkiem
Koniec.