Wierszokleta ***

Ci ani marmór cieszecie
Jezusowi Chrystusowi
Niby olbrzymie paprocie
Komnaty podobne snowi

Pragnienie śmierci przyczyna
Pan na polskę obsiewały
Jeślić lutnia Kupidyna
Gilów i naglić i szpały

Myśli dość i mgłą zasnute
Kamień oszalały szczurze
I okiem po swe zatrute
Swe gmachy pełne kałuże

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: