Wierszokleta ***

Jest jej ręka w lutnię dzwonił
Dom dla nadobnej Marty
Tych duchów z żądzy nie bronił
Ja anioł rozparty

Przechowana w zamyślenie
Siłą świat im nastawia
Dwie nieokreślone w trzcinie
Tryumfem się obawia

Rozkosz co robisz w przegubie
Rozlewają w zagrody
Rabunku zdrętwiał na czubie
Wpośród ziemskiej urody

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: