Rymacz
,,Roztacza nad Polską skrzydła''
Będzie płakała
Lesie mego ciała
Do się głośno śmiała
Nad martwym wzniesiony światem
Osobitej by wraz potem
Jęli w mury tłuc z łoskotem
To wszystko Nic poza tem
Rozwiali pod tej karczmy płotem
świecie nie było
Ubyło
Mgły koło
Swoim chciwym chwycił każde wiosło
A podzwonne
Lecz nie żale to już płonne
Dam kadzidło wonne
Dla człeka promienne
Służyć co sie musi psować
że pragnie duszy swej panować
Ludzi zwykli poprawować
Trochę rozwałkować
Sie czuł mógłci bych już podziękować
Koniec.
