Wierszokleta ***

Śnie mój wspólnik już dudnią po podłodze
Czy o sierpniowe święto niebiesko
Tu złota lecz pokazałem im drodze
Sam klecę mój lekarz odejdź teresko

Wraz milionem jest nobile verbum
Bladła i wszystką twą pamięć zapomni
Mi kto lubi takie dictum acerbum
Jarach szli niepotrzebni nieprzytomni

Sieci zerwanych domów starożytnych
Swej myśli aleć insze rozumiemy
Nie gniew świeży dmucha rój dziadów bitnych
Cud chwiejny i istoty że pragniemy

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: