Wierszokleta ***

Niech mię wyhula bom człowiek
Jest ów płaz w imieniu
Szałem razem płacz gdy powiek
Mógł od niej kamieniu

Jak mur od swejże bujności
Sieć w oczeretu kwiatach
Janie daj boże światłości
Jak poranku na czatach

Głos niż przeklęta czy duchem
Me ściany z przyjacielem
Afektem rozum łańcuchem
Takim wielkim weselem

O utworze

Autor: Wierszokleta (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: