Rymacz ,,Niebo roztrącał czołem''

Mych ogniów rozsypać popiołem
Druhów ileż was spotkałem
To straszne przed serca konfesjonałem
Lecz już późno sen klei źrenice
Tęsknice

Miód za okiennice
Wolnej umieszczki dla trwania na nice
Bierze
Się rycerze
Zakupię pacierze

Szczerze!
Okien porobiły dźwirze
Szukam siostry co nie znała wesela
Odchodzą z Betlejem pełni wesela.
Calućki nic nie uwesela

Odchodzą z Betlejem pełni wesela
Naleźć masz jednego z wiela
Rumieni
Z pierwotnego ogniska promieni
Białego wierzch sie głowy mieni,

Jak otęcz promieni
Tą współwiedzą drżą liście...
Jałowca śniła rozłożyście
Liście
Miłości mej odbicie

I nieszczęście

Koniec.

O utworze

Autor: Rymacz (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: