Centonista Centon 8097167480dd

Minę żałosną którą za dawnych
czasów słyszałem że Zbyszko
myślał natomiast ani zabawnych,
brzemię powiększasz przewyżką.

Ujmij mi jeno oni oślepli.
Pozwól mi tego romansu
bliżej człowieka aby mu cieplej,
szczęścia nie czuli dystansu.

Słuchał zupełnie czarnym sylwetkom.
Bali się widać jak ziemia,
zaczął uciekać ale ją setkom,
słodko mi ale żeremia.

O utworze

Autor: Centonista (wszyscy autorzy).
Zobacz nowy wiersz tego autora, albo nowy wiersz dowolnego autora.

Podziel się wierszem!


albo użyj linku: