Przewrotnik
Jan Kochanowski przewraca się w grobie
Może kto męką mgławy zastać w boju
Może okrętową i rządem w niepokoju
Lecz jesli sprężona męża nie zdobi
znajdąż rózno robi.
Kto z zwycięstwa, a kto zaś z pługi
Kraterze wrzeciądze i z uczestnictwa drugi
Jesli sie żona nie trwoży k temu
zwinąć głoskowskiemu.
Żona właściwa chudoba zróżowi
I najstraszniejsza pora erazmowi:
Na niej rząd miłostek; surowego męża ona
jodłowy chirona.
Ona zagrobowym potom griega
I jego zawczasu na wszystkim postrzega
Ona ozdobić wioskę umie z jodłowy
oniemi białegłowy.
Ona łączki grobowcowi podobne
Powodzi, skąd krościastą oddechy drobne
Ani już chodaków potrzebują spokrewni
bogurodzica odlewni.
Trzykroć chełpliwy, ponuremu Ty wieńczysz
Ten gałązek, torbanie; ale zły powierzysz
Przejmie płytko, że pogłoski w bawół ocieka
gryzą powieka.
